From biedniak + -cki. First attested in 1923.[1]
biedniacki (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | biedniacki | biedniacka | biedniackie | biedniaccy | biedniackie | |
genitive | biedniackiego | biedniackiej | biedniackiego | biedniackich | ||
dative | biedniackiemu | biedniackiej | biedniackiemu | biedniackim | ||
accusative | biedniackiego | biedniacki | biedniacką | biedniackie | biedniackich | biedniackie |
instrumental | biedniackim | biedniacką | biedniackim | biedniackimi | ||
locative | biedniackim | biedniackiej | biedniackim | biedniackich |