biedzić

Inherited from Proto-Slavic *bě̄dìti. First attested in 1463–1465.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /bjɛ(ː)d͡ʑit͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /bjɛd͡ʑit͡ɕ/, /bjed͡ʑit͡ɕ/

biedzić impf

1. (reflexive with się, attested in Masovia) to struggle, to wrestle
   • 1901 [1463-1465], Jan Rozwadowski, editor, De morte prologus [Rozmowa mistrza Polikarpa ze śmiercią]‎, Mierzeniec, Płock, line 213:

     S tegom szya zyuothem byedzyla, pothem yvszem wszythka mocz straczyla

     [Z tegom się żywotem biedziła, potem jużem wszytkę moc straciła]

• Polish: biedzić

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “biedzić się”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish biedzić, from Proto-Slavic *bě̄dìti. By surface analysis, bieda +‎ -ić.

• IPA^(key): /ˈbjɛ.d͡ʑit͡ɕ/
• Rhymes: -ɛd͡ʑit͡ɕ
• Syllabification: bie‧dzić

biedzić impf

1. (reflexive with się) to struggle, to wrestle

   Synonyms: borykać się, pasować się, zmagać się

• biedzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• biedzić in Polish dictionaries at PWN