bijstellen
Conjugation of bijstellen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | bijstellen | |||
past singular | stelde bij | |||
past participle | bijgesteld | |||
infinitive | bijstellen | |||
gerund | bijstellen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | stel bij | stelde bij | bijstel | bijstelde |
2nd person sing. (jij) | stelt bij, stel bij2 | stelde bij | bijstelt | bijstelde |
2nd person sing. (u) | stelt bij | stelde bij | bijstelt | bijstelde |
2nd person sing. (gij) | stelt bij | stelde bij | bijstelt | bijstelde |
3rd person singular | stelt bij | stelde bij | bijstelt | bijstelde |
plural | stellen bij | stelden bij | bijstellen | bijstelden |
subjunctive sing.1 | stelle bij | stelde bij | bijstelle | bijstelde |
subjunctive plur.1 | stellen bij | stelden bij | bijstellen | bijstelden |
imperative sing. | stel bij | |||
imperative plur.1 | stelt bij | |||
participles | bijstellend | bijgesteld | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |