bijzetten
Conjugation of bijzetten (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | bijzetten | |||
past singular | zette bij | |||
past participle | bijgezet | |||
infinitive | bijzetten | |||
gerund | bijzetten n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | zet bij | zette bij | bijzet | bijzette |
2nd person sing. (jij) | zet bij | zette bij | bijzet | bijzette |
2nd person sing. (u) | zet bij | zette bij | bijzet | bijzette |
2nd person sing. (gij) | zet bij | zette bij | bijzet | bijzette |
3rd person singular | zet bij | zette bij | bijzet | bijzette |
plural | zetten bij | zetten bij | bijzetten | bijzetten |
subjunctive sing.1 | zette bij | zette bij | bijzette | bijzette |
subjunctive plur.1 | zetten bij | zetten bij | bijzetten | bijzetten |
imperative sing. | zet bij | |||
imperative plur.1 | zet bij | |||
participles | bijzettend | bijgezet | ||
1) Archaic. |