binda (“bind”) + samman (“together”)
binda samman (present binder samman, preterite band samman, supine bundit samman, imperative bind samman)
active | passive | |||
---|---|---|---|---|
infinitive | binda samman | bindas samman | ||
supine | bundit samman | bundits samman | ||
imperative | bind samman | — | ||
imper. plural1 | binden samman | — | ||
present | past | present | past | |
indicative | binder samman | band samman | binds samman, bindes samman | bands samman |
ind. plural1 | binda samman | bundo samman | bindas samman | bundos samman |
subjunctive2 | binde samman | bunde samman | bindes samman | bundes samman |
present participle | sammanbindande | |||
past participle | sammanbunden |
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.