From biogeochemia + -iczny. First attested in 1951.[1]
biogeochemiczny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | biogeochemiczny | biogeochemiczna | biogeochemiczne | biogeochemiczni | biogeochemiczne | |
genitive | biogeochemicznego | biogeochemicznej | biogeochemicznego | biogeochemicznych | ||
dative | biogeochemicznemu | biogeochemicznej | biogeochemicznemu | biogeochemicznym | ||
accusative | biogeochemicznego | biogeochemiczny | biogeochemiczną | biogeochemiczne | biogeochemicznych | biogeochemiczne |
instrumental | biogeochemicznym | biogeochemiczną | biogeochemicznym | biogeochemicznymi | ||
locative | biogeochemicznym | biogeochemicznej | biogeochemicznym | biogeochemicznych |