From Proto-Germanic *bilībaną.
blīvan
infinitive | blīvan | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | blīvo, blīvon | blēf |
2nd person singular | blīvis | blivi |
3rd person singular | blīvit | blēf |
1st person plural | blīvun | blivon |
2nd person plural | blīvit | blivot |
3rd person plural | blīvunt | blivon |
subjunctive | present | past |
1st person singular | blīve | blivi |
2nd person singular | blīvis | blivi |
3rd person singular | blīve | blivi |
1st person plural | blīvin | blivin |
2nd person plural | blīvit | blivit |
3rd person plural | blīvin | blivin |
imperative | present | |
singular | blīf | |
plural | blīvet | |
participle | present | past |
blīvandi | blivan, giblivan |