brandìre (first-person singular present brandìsco, first-person singular past historic brandìi, past participle brandìto, auxiliary avére)
infinitive | brandìre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | brandèndo | |||
present participle | brandènte | past participle | brandìto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | brandìsco | brandìsci | brandìsce | brandiàmo | brandìte | brandìscono |
imperfect | brandìvo | brandìvi | brandìva | brandivàmo | brandivàte | brandìvano |
past historic | brandìi | brandìsti | brandì | brandìmmo | brandìste | brandìrono |
future | brandirò | brandirài | brandirà | brandirémo | brandiréte | brandirànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | brandirèi | brandirésti | brandirèbbe, brandirébbe | brandirémmo | brandiréste | brandirèbbero, brandirébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | brandìsca | brandìsca | brandìsca | brandiàmo | brandiàte | brandìscano |
imperfect | brandìssi | brandìssi | brandìsse | brandìssimo | brandìste | brandìssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
brandìsci | brandìsca | brandiàmo | brandìte | brandìscano | ||
negative imperative | non brandìre | non brandìsca | non brandiàmo | non brandìte | non brandìscano |
From Old English brandīren, brandīsen; equivalent to brand + iren.
brandire