brengla (weak verb, third-person singular past indicative brenglaði, supine brenglað)
infinitive (nafnháttur) |
að brengla | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
brenglað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
brenglandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég brengla | við brenglum | present (nútíð) |
ég brengli | við brenglum |
þú brenglar | þið brenglið | þú brenglir | þið brenglið | ||
hann, hún, það brenglar | þeir, þær, þau brengla | hann, hún, það brengli | þeir, þær, þau brengli | ||
past (þátíð) |
ég brenglaði | við brengluðum | past (þátíð) |
ég brenglaði | við brengluðum |
þú brenglaðir | þið brengluðuð | þú brenglaðir | þið brengluðuð | ||
hann, hún, það brenglaði | þeir, þær, þau brengluðu | hann, hún, það brenglaði | þeir, þær, þau brengluðu | ||
imperative (boðháttur) |
brengla (þú) | brenglið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
brenglaðu | brengliði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að brenglast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
brenglast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
brenglandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég brenglast | við brenglumst | present (nútíð) |
ég brenglist | við brenglumst |
þú brenglast | þið brenglist | þú brenglist | þið brenglist | ||
hann, hún, það brenglast | þeir, þær, þau brenglast | hann, hún, það brenglist | þeir, þær, þau brenglist | ||
past (þátíð) |
ég brenglaðist | við brengluðumst | past (þátíð) |
ég brenglaðist | við brengluðumst |
þú brenglaðist | þið brengluðust | þú brenglaðist | þið brengluðust | ||
hann, hún, það brenglaðist | þeir, þær, þau brengluðust | hann, hún, það brenglaðist | þeir, þær, þau brengluðust | ||
imperative (boðháttur) |
brenglast (þú) | brenglist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
brenglastu | brenglisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |