rugla

Hello, you have come here looking for the meaning of the word rugla. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word rugla, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say rugla in singular and plural. Everything you need to know about the word rugla you have here. The definition of the word rugla will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofrugla, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Icelandic

Pronunciation

Verb

rugla (weak verb, third-person singular past indicative ruglaði, supine ruglað)

  1. (transitive, takes the accusative) to confuse, to confound
  2. (intransitive) to talk nonsense
  3. (transitive, takes the dative) to mix up, to confuse, to jumble

Conjugation

rugla — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að rugla
supine
(sagnbót) 		ruglað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		ruglandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég rugla við ruglum present
(nútíð) 		ég rugli við ruglum
þú ruglar þið ruglið þú ruglir þið ruglið
hann, hún, það ruglar þeir, þær, þau rugla hann, hún, það rugli þeir, þær, þau rugli
past
(þátíð) 		ég ruglaði við rugluðum past
(þátíð) 		ég ruglaði við rugluðum
þú ruglaðir þið rugluðuð þú ruglaðir þið rugluðuð
hann, hún, það ruglaði þeir, þær, þau rugluðu hann, hún, það ruglaði þeir, þær, þau rugluðu
imperative
(boðháttur) 		rugla (þú) ruglið (þið)
Forms with appended personal pronoun
ruglaðu rugliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
ruglast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að ruglast
supine
(sagnbót) 		ruglast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		ruglandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég ruglast við ruglumst present
(nútíð) 		ég ruglist við ruglumst
þú ruglast þið ruglist þú ruglist þið ruglist
hann, hún, það ruglast þeir, þær, þau ruglast hann, hún, það ruglist þeir, þær, þau ruglist
past
(þátíð) 		ég ruglaðist við rugluðumst past
(þátíð) 		ég ruglaðist við rugluðumst
þú ruglaðist þið rugluðust þú ruglaðist þið rugluðust
hann, hún, það ruglaðist þeir, þær, þau rugluðust hann, hún, það ruglaðist þeir, þær, þau rugluðust
imperative
(boðháttur) 		ruglast (þú) ruglist (þið)
Forms with appended personal pronoun
ruglastu ruglisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
ruglaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		ruglaður rugluð ruglað ruglaðir ruglaðar rugluð
accusative
(þolfall) 		ruglaðan ruglaða ruglað ruglaða ruglaðar rugluð
dative
(þágufall) 		rugluðum ruglaðri rugluðu rugluðum rugluðum rugluðum
genitive
(eignarfall) 		ruglaðs ruglaðrar ruglaðs ruglaðra ruglaðra ruglaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		ruglaði ruglaða ruglaða rugluðu rugluðu rugluðu
accusative
(þolfall) 		ruglaða rugluðu ruglaða rugluðu rugluðu rugluðu
dative
(þágufall) 		ruglaða rugluðu ruglaða rugluðu rugluðu rugluðu
genitive
(eignarfall) 		ruglaða rugluðu ruglaða rugluðu rugluðu rugluðu
  • rugl (“confusion; nonsense”)
Wikious
Boobota
Sagapedia