cało

• IPA^(key): /ˈt͡sawɔ/
• Rhymes: -awɔ
• Syllabification: ca‧ło

Inherited from Proto-Slavic *tělo.

cało n

1. flesh
2. meat
3. body

From całi +‎ -o. Compare Slovincian calô and Polish cało.

cało (not comparable)

1. unscathed, alive, safely

• “cało I”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022
• “cało II”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022
• Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “ciało”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎
• Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “cało”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎

From cały +‎ -o. First attested in 1400.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /t͡saɫɔ/
• IPA^(key): (15^th CE) /t͡saɫɔ/

cało

1. (attested in Greater Poland) unscathedly, intact, without harm

   Synonym: cale

   • 1902 [1400], “Wybór zapisek sądowych grodzkich i ziemskich wielkopolskich z XV wieku”, in Franciszek Piekosiński, editor, Studia, rozprawy i materiały z dziedziny historii polskiej i prawa polskiego‎, volume 6, Poznań, Pyzdry, Kościan, Gniezno, page 7:

     Mikosz wrocil Thome ten conn czalo, a ne pogorszil mu go

     [Mikosz wrocił Tomie ten koń cało, a nie pogorszył mu go]

2. wholly (not in pieces)
   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎, page 101:

     Kiedy niegdy (sc. dzieci) płakały, rozbiwszy swoje sędy, Jesus natychmiast wrocił im cało (haec eis Jesus reddidit integris his factis)

     [Kiedy niegdy (sc. dzieci) płakały, rozbiwszy swoje sędy, Jesus natychmiast wrocił im cało (haec eis Jesus reddidit integris his factis)]

• Polish: cało

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “cało”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish cało. By surface analysis, cały +‎ -o. Compare Kashubian cało and Slovincian calô.

• IPA^(key): /ˈt͡sa.wɔ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈt͡sa.ɫɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -awɔ
• Syllabification: ca‧ło

cało (not comparable)

1. unscathed, alive, safely
2. (Middle Polish) wholly, entirely

   Synonym: całkowicie

• cało in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “cało”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Paweł Kupiszewski (20.09.2022) “CAŁO”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “cało”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “cało”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “cało”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 253

cało m (plural całi)

1. callus
2. corn (of the foot)