conciliatus

Hello, you have come here looking for the meaning of the word conciliatus. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word conciliatus, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say conciliatus in singular and plural. Everything you need to know about the word conciliatus you have here. The definition of the word conciliatus will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofconciliatus, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Latin

Etymology

Perfect passive participle of conciliō.

Participle

conciliātus (feminine conciliāta, neuter conciliātum); first/second-declension participle

  1. united

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative conciliātus conciliāta conciliātum conciliātī conciliātae conciliāta
Genitive conciliātī conciliātae conciliātī conciliātōrum conciliātārum conciliātōrum
Dative conciliātō conciliātō conciliātīs
Accusative conciliātum conciliātam conciliātum conciliātōs conciliātās conciliāta
Ablative conciliātō conciliātā conciliātō conciliātīs
Vocative conciliāte conciliāta conciliātum conciliātī conciliātae conciliāta

References

  • conciliatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • conciliatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • conciliatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.