<span class="searchmatch">dijudicates</span> third-person singular simple present indicative of <span class="searchmatch">dijudicate</span>...
dijudico (“I <span class="searchmatch">dijudicate</span>”); di- (a combining form of dis-) + judico (“I judge”). <span class="searchmatch">dijudicate</span> (third-person singular simple present <span class="searchmatch">dijudicates</span>, present participle...
<span class="searchmatch">dijudicated</span> simple past and past participle of <span class="searchmatch">dijudicate</span>...
<span class="searchmatch">dijudicating</span> present participle and gerund of <span class="searchmatch">dijudicate</span>...
dijudicans, present participle of dijudico (“I <span class="searchmatch">dijudicate</span>”). dijudicant (plural dijudicants) One who <span class="searchmatch">dijudicates</span>. 1691, [Anthony Wood], Athenæ Oxonienses....
dijudication (countable and uncountable, plural dijudications) The act of <span class="searchmatch">dijudicating</span>; judgement. 1651, Richard Braithwaite, History Surveyed in a Brief Epitomy:...
plural first second third first second third active present — dījūdicā — — <span class="searchmatch">dījūdicāte</span> — future — dījūdicātō dījūdicātō — dījūdicātōte dījūdicantō passive present...
dījūdicātās dījūdicāta ablative dījūdicātō dījūdicātā dījūdicātō dījūdicātīs vocative <span class="searchmatch">dījūdicāte</span> dījūdicāta dījūdicātum dījūdicātī dījūdicātae dījūdicāta...