gádda m
gadda
Borrowed from Middle Low German gaden.
gadda (present gaddar, preterite gaddade, supine gaddat, imperative gadda)
active | passive | |||
---|---|---|---|---|
infinitive | gadda | gaddas | ||
supine | gaddat | gaddats | ||
imperative | gadda | — | ||
imper. plural1 | gadden | — | ||
present | past | present | past | |
indicative | gaddar | gaddade | gaddas | gaddades |
ind. plural1 | gadda | gaddade | gaddas | gaddades |
subjunctive2 | gadde | gaddade | gaddes | gaddades |
present participle | gaddande | |||
past participle | gaddad |
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.
Perhaps from gadd (“stinger”) + -a.
gadda (present gaddar, preterite gaddade, supine gaddat, imperative gadda)
active | passive | |||
---|---|---|---|---|
infinitive | gadda | — | ||
supine | gaddat | — | ||
imperative | gadda | — | ||
imper. plural1 | gadden | — | ||
present | past | present | past | |
indicative | gaddar | gaddade | — | — |
ind. plural1 | gadda | gaddade | — | — |
subjunctive2 | gadde | gaddade | — | — |
present participle | gaddande | |||
past participle | — |
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.