From Proto-Germanic *gneujaną. Compare Swedish gny (“to clamour, to roar”).
gnýja (weak verb, third-person singular past indicative gnúði, supine gnúið)
j=jPlease see Module:checkparams for help with this warning.
| infinitive (nafnháttur) |
að gnýja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
gnúið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
gnýjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég gný | við gnýjum | present (nútíð) |
ég gnýi | við gnýjum |
| þú gnýrð | þið gnýið | þú gnýir | þið gnýið | ||
| hann, hún, það gnýr | þeir, þær, þau gnýja | hann, hún, það gnýi | þeir, þær, þau gnýi | ||
| past (þátíð) |
ég gnúði | við gnúðum | past (þátíð) |
ég gnýði | við gnýðum |
| þú gnúðir | þið gnúðuð | þú gnýðir | þið gnýðuð | ||
| hann, hún, það gnúði | þeir, þær, þau gnúðu | hann, hún, það gnýði | þeir, þær, þau gnýðu | ||
| imperative (boðháttur) |
gný (þú) | gnýið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| gnýðu | gnýiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
gnúinn | gnúin | gnúið | gnúnir | gnúnar | gnúin | |
| accusative (þolfall) |
gnúinn | gnúna | gnúið | gnúna | gnúnar | gnúin | |
| dative (þágufall) |
gnúnum | gnúinni | gnúnu | gnúnum | gnúnum | gnúnum | |
| genitive (eignarfall) |
gnúins | gnúinnar | gnúins | gnúinna | gnúinna | gnúinna | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
gnúni | gnúna | gnúna | gnúnu | gnúnu | gnúnu | |
| accusative (þolfall) |
gnúna | gnúnu | gnúna | gnúnu | gnúnu | gnúnu | |
| dative (þágufall) |
gnúna | gnúnu | gnúna | gnúnu | gnúnu | gnúnu | |
| genitive (eignarfall) |
gnúna | gnúnu | gnúna | gnúnu | gnúnu | gnúnu | |
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
gnýja (singular past indicative gnúði, plural past indicative gnúðu, past participle gnúiðr)
| infinitive | gnýja | |
|---|---|---|
| present participle | gnýjandi | |
| past participle | gnúðr, gnúiðr | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | gný | gnúða |
| 2nd-person singular | gnýr | gnúðir |
| 3rd-person singular | gnýr | gnúði |
| 1st-person plural | gnýjum | gnúðum |
| 2nd-person plural | gnýið | gnúðuð |
| 3rd-person plural | gnýja | gnúðu |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | gnýja | gnýða |
| 2nd-person singular | gnýir | gnýðir |
| 3rd-person singular | gnýi | gnýði |
| 1st-person plural | gnýim | gnýðim |
| 2nd-person plural | gnýið | gnýðið |
| 3rd-person plural | gnýi | gnýði |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | gný | |
| 1st-person plural | gnýjum | |
| 2nd-person plural | gnýið | |