A frequentive verb derived from dated grabben + -elen. <span class="searchmatch">grabbelen</span> to grabble, to scramble, to grope graaien...
From German Low German <span class="searchmatch">grabbelen</span>, an expanded form of Middle Low German grabben. Related to Dutch <span class="searchmatch">grabbelen</span>, English grab. IPA(key): /ˈɡrabəln/ grabbeln...
iterative grappeln), which is cognate with German grabbeln, Dutch grabben, <span class="searchmatch">grabbelen</span>, English grab. However, the latter would regularly yield a long vowel...
dazelen doezelen dompelen dribbelen duikelen duizelen fonkelen giechelen <span class="searchmatch">grabbelen</span> grondelen gruwelen hakkelen hobbelen huppelen husselen kantelen keuvelen...
(“to take, seize, rake”), equivalent to grab + -le. Cognate with Dutch <span class="searchmatch">grabbelen</span> (“to grope, scramble, scrabble”), German grabbeln (“to rummage, grope...
vytrhnout (cs) pf, utrhnout (cs) pf Danish: plukke Dutch: plukken (nl), <span class="searchmatch">grabbelen</span> (nl), grijpen (nl), rukken (nl) Esperanto: pluki Finnish: nykäistä (fi)...