From groot (“big, great, adult”) + brengen (“to bring”).
Audio: | (file) |
grootbrengen
Conjugation of grootbrengen (weak with past in -cht, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | grootbrengen | |||
past singular | bracht groot | |||
past participle | grootgebracht | |||
infinitive | grootbrengen | |||
gerund | grootbrengen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | breng groot | bracht groot | grootbreng | grootbracht |
2nd person sing. (jij) | brengt groot, breng groot2 | bracht groot | grootbrengt | grootbracht |
2nd person sing. (u) | brengt groot | bracht groot | grootbrengt | grootbracht |
2nd person sing. (gij) | brengt groot | bracht groot | grootbrengt | grootbracht |
3rd person singular | brengt groot | bracht groot | grootbrengt | grootbracht |
plural | brengen groot | brachten groot | grootbrengen | grootbrachten |
subjunctive sing.1 | brenge groot | brachte groot | grootbrenge | grootbrachte |
subjunctive plur.1 | brengen groot | brachten groot | grootbrengen | grootbrachten |
imperative sing. | breng groot | |||
imperative plur.1 | brengt groot | |||
participles | grootbrengend | grootgebracht | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |