gwałtować

From gwałt +‎ -ować. First attested in c. 1455.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɡvaɫtɔvat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɡvaɫtɔvat͡ɕ/

gwałtować impf

1. (hapax, attested in Lesser Poland, Greater Poland) to violate, to defile; to rape (to perform violence, misdeeds, etc.)
   • 1876-1929 [c. 1455], Vatroslav Jagić, editor, Archiv für slavische Philologie‎, volume XIV, Miechów, Kruchowo, page 492:

     Vczysnącz, gwalthovacz, gwalth czynycz obprimere

     [Ucisnąć, gwałtować, gwałt czynić obprimere]

• Polish: gwałtować

• Bańkowski, Andrzej (2000) “gwałtować”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “gwałtować”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish gwałtować. By surface analysis, gwałt +‎ -ować.

• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: gwał‧to‧wać

gwałtować impf

1. (transitive, archaic) to insist on; to demand (to request, demand, or strive for forcefully)

• gwałtować in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “gwałtować”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “gwałtować”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “gwałtować”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “gwałtować”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 945