From Old Norse hlusta, equivalent to hlust (“ear”) + -a.
hlusta (weak verb, third-person singular past indicative hlustaði, supine hlustað)
infinitive (nafnháttur) |
að hlusta | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
hlustað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hlustandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég hlusta | við hlustum | present (nútíð) |
ég hlusti | við hlustum |
þú hlustar | þið hlustið | þú hlustir | þið hlustið | ||
hann, hún, það hlustar | þeir, þær, þau hlusta | hann, hún, það hlusti | þeir, þær, þau hlusti | ||
past (þátíð) |
ég hlustaði | við hlustuðum | past (þátíð) |
ég hlustaði | við hlustuðum |
þú hlustaðir | þið hlustuðuð | þú hlustaðir | þið hlustuðuð | ||
hann, hún, það hlustaði | þeir, þær, þau hlustuðu | hann, hún, það hlustaði | þeir, þær, þau hlustuðu | ||
imperative (boðháttur) |
hlusta (þú) | hlustið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hlustaðu | hlustiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að hlustast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
hlustast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hlustandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég hlustast | við hlustumst | present (nútíð) |
ég hlustist | við hlustumst |
þú hlustast | þið hlustist | þú hlustist | þið hlustist | ||
hann, hún, það hlustast | þeir, þær, þau hlustast | hann, hún, það hlustist | þeir, þær, þau hlustist | ||
past (þátíð) |
ég hlustaðist | við hlustuðumst | past (þátíð) |
ég hlustaðist | við hlustuðumst |
þú hlustaðist | þið hlustuðust | þú hlustaðist | þið hlustuðust | ||
hann, hún, það hlustaðist | þeir, þær, þau hlustuðust | hann, hún, það hlustaðist | þeir, þær, þau hlustuðust | ||
imperative (boðháttur) |
hlustast (þú) | hlustist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hlustastu | hlustisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
hlustaður | hlustuð | hlustað | hlustaðir | hlustaðar | hlustuð | |
accusative (þolfall) |
hlustaðan | hlustaða | hlustað | hlustaða | hlustaðar | hlustuð | |
dative (þágufall) |
hlustuðum | hlustaðri | hlustuðu | hlustuðum | hlustuðum | hlustuðum | |
genitive (eignarfall) |
hlustaðs | hlustaðrar | hlustaðs | hlustaðra | hlustaðra | hlustaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
hlustaði | hlustaða | hlustaða | hlustuðu | hlustuðu | hlustuðu | |
accusative (þolfall) |
hlustaða | hlustuðu | hlustaða | hlustuðu | hlustuðu | hlustuðu | |
dative (þágufall) |
hlustaða | hlustuðu | hlustaða | hlustuðu | hlustuðu | hlustuðu | |
genitive (eignarfall) |
hlustaða | hlustuðu | hlustaða | hlustuðu | hlustuðu | hlustuðu |