hnigna (weak verb, third-person singular past indicative hnignaði, supine hnignað)
| infinitive (nafnháttur) |
að hnigna | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hnignað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hnignandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég hnigna | við hnignum | present (nútíð) |
ég hnigni | við hnignum |
| þú hnignar | þið hnignið | þú hnignir | þið hnignið | ||
| hann, hún, það hnignar | þeir, þær, þau hnigna | hann, hún, það hnigni | þeir, þær, þau hnigni | ||
| past (þátíð) |
ég hnignaði | við hnignuðum | past (þátíð) |
ég hnignaði | við hnignuðum |
| þú hnignaðir | þið hnignuðuð | þú hnignaðir | þið hnignuðuð | ||
| hann, hún, það hnignaði | þeir, þær, þau hnignuðu | hann, hún, það hnignaði | þeir, þær, þau hnignuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
hnigna (þú) | hnignið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hnignaðu | hnigniði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||