hvískra

Hello, you have come here looking for the meaning of the word hvískra. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word hvískra, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say hvískra in singular and plural. Everything you need to know about the word hvískra you have here. The definition of the word hvískra will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofhvískra, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Icelandic

Verb

hvískra (weak verb, third-person singular past indicative hvískraði, supine hvískrað)

  1. to whisper
    Synonyms: hvísla, pukra, pískra

Declension

hvískra — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að hvískra
supine
(sagnbót) 		hvískrað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		hvískrandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég hvískra við hvískrum present
(nútíð) 		ég hvískri við hvískrum
þú hvískrar þið hvískrið þú hvískrir þið hvískrið
hann, hún, það hvískrar þeir, þær, þau hvískra hann, hún, það hvískri þeir, þær, þau hvískri
past
(þátíð) 		ég hvískraði við hvískruðum past
(þátíð) 		ég hvískraði við hvískruðum
þú hvískraðir þið hvískruðuð þú hvískraðir þið hvískruðuð
hann, hún, það hvískraði þeir, þær, þau hvískruðu hann, hún, það hvískraði þeir, þær, þau hvískruðu
imperative
(boðháttur) 		hvískra (þú) hvískrið (þið)
Forms with appended personal pronoun
hvískraðu hvískriði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hvískrast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að hvískrast
supine
(sagnbót) 		hvískrast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		hvískrandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég hvískrast við hvískrumst present
(nútíð) 		ég hvískrist við hvískrumst
þú hvískrast þið hvískrist þú hvískrist þið hvískrist
hann, hún, það hvískrast þeir, þær, þau hvískrast hann, hún, það hvískrist þeir, þær, þau hvískrist
past
(þátíð) 		ég hvískraðist við hvískruðumst past
(þátíð) 		ég hvískraðist við hvískruðumst
þú hvískraðist þið hvískruðust þú hvískraðist þið hvískruðust
hann, hún, það hvískraðist þeir, þær, þau hvískruðust hann, hún, það hvískraðist þeir, þær, þau hvískruðust
imperative
(boðháttur) 		hvískrast (þú) hvískrist (þið)
Forms with appended personal pronoun
hvískrastu hvískristi *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hvískraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		hvískraður hvískruð hvískrað hvískraðir hvískraðar hvískruð
accusative
(þolfall) 		hvískraðan hvískraða hvískrað hvískraða hvískraðar hvískruð
dative
(þágufall) 		hvískruðum hvískraðri hvískruðu hvískruðum hvískruðum hvískruðum
genitive
(eignarfall) 		hvískraðs hvískraðrar hvískraðs hvískraðra hvískraðra hvískraðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		hvískraði hvískraða hvískraða hvískruðu hvískruðu hvískruðu
accusative
(þolfall) 		hvískraða hvískruðu hvískraða hvískruðu hvískruðu hvískruðu
dative
(þágufall) 		hvískraða hvískruðu hvískraða hvískruðu hvískruðu hvískruðu
genitive
(eignarfall) 		hvískraða hvískruðu hvískraða hvískruðu hvískruðu hvískruðu

Old Norse

Etymology 1

From Proto-Germanic *hwīskrōną.

Verb

hvískra

  1. to whisper
Conjugation
Conjugation of hvískra — active (weak class 2)
infinitive hvískra
present participle hvískrandi
past participle hvískraðr
indicative present past
1st-person singular hvískra hvískraða
2nd-person singular hvískrar hvískraðir
3rd-person singular hvískrar hvískraði
1st-person plural hvískrum hvískruðum
2nd-person plural hvískrið hvískruðuð
3rd-person plural hvískra hvískruðu
subjunctive present past
1st-person singular hvískra hvískraða
2nd-person singular hvískrir hvískraðir
3rd-person singular hvískri hvískraði
1st-person plural hvískrim hvískraðim
2nd-person plural hvískrið hvískraðið
3rd-person plural hvískri hvískraði
imperative present
2nd-person singular hvískra
1st-person plural hvískrum
2nd-person plural hvískrið
Conjugation of hvískra — mediopassive (weak class 2)
infinitive hvískrask
present participle hvískrandisk
past participle hvískrazk
indicative present past
1st-person singular hvískrumk hvískruðumk
2nd-person singular hvískrask hvískraðisk
3rd-person singular hvískrask hvískraðisk
1st-person plural hvískrumsk hvískruðumsk
2nd-person plural hvískrizk hvískruðuzk
3rd-person plural hvískrask hvískruðusk
subjunctive present past
1st-person singular hvískrumk hvískruðumk
2nd-person singular hvískrisk hvískraðisk
3rd-person singular hvískrisk hvískraðisk
1st-person plural hvískrimsk hvískraðimsk
2nd-person plural hvískrizk hvískraðizk
3rd-person plural hvískrisk hvískraðisk
imperative present
2nd-person singular hvískrask
1st-person plural hvískrumsk
2nd-person plural hvískrizk
Descendants
  • Icelandic: hvískra
  • >? Norn: hvista
  • Norwegian Nynorsk: kviskra, kviska
  • Swedish: viska
  • Danish: hviske

Etymology 2

Noun

hvískra

  1. indefinite genitive plural of hvískr

References

Wikious
Boobota
Sagapedia