hvísla

Hello, you have come here looking for the meaning of the word hvísla. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word hvísla, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say hvísla in singular and plural. Everything you need to know about the word hvísla you have here. The definition of the word hvísla will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofhvísla, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: hvisla

Icelandic

Etymology

Related to Danish hvisle, Swedish vissla, Old English hwīslan (English whistle).

Pronunciation

Verb

hvísla (weak verb, third-person singular past indicative hvíslaði, supine hvíslað)

  1. to whisper

Conjugation

hvísla — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að hvísla
supine
(sagnbót) 		hvíslað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		hvíslandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég hvísla við hvíslum present
(nútíð) 		ég hvísli við hvíslum
þú hvíslar þið hvíslið þú hvíslir þið hvíslið
hann, hún, það hvíslar þeir, þær, þau hvísla hann, hún, það hvísli þeir, þær, þau hvísli
past
(þátíð) 		ég hvíslaði við hvísluðum past
(þátíð) 		ég hvíslaði við hvísluðum
þú hvíslaðir þið hvísluðuð þú hvíslaðir þið hvísluðuð
hann, hún, það hvíslaði þeir, þær, þau hvísluðu hann, hún, það hvíslaði þeir, þær, þau hvísluðu
imperative
(boðháttur) 		hvísla (þú) hvíslið (þið)
Forms with appended personal pronoun
hvíslaðu hvísliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hvíslast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að hvíslast
supine
(sagnbót) 		hvíslast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		hvíslandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég hvíslast við hvíslumst present
(nútíð) 		ég hvíslist við hvíslumst
þú hvíslast þið hvíslist þú hvíslist þið hvíslist
hann, hún, það hvíslast þeir, þær, þau hvíslast hann, hún, það hvíslist þeir, þær, þau hvíslist
past
(þátíð) 		ég hvíslaðist við hvísluðumst past
(þátíð) 		ég hvíslaðist við hvísluðumst
þú hvíslaðist þið hvísluðust þú hvíslaðist þið hvísluðust
hann, hún, það hvíslaðist þeir, þær, þau hvísluðust hann, hún, það hvíslaðist þeir, þær, þau hvísluðust
imperative
(boðháttur) 		hvíslast (þú) hvíslist (þið)
Forms with appended personal pronoun
hvíslastu hvíslisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hvíslaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		hvíslaður hvísluð hvíslað hvíslaðir hvíslaðar hvísluð
accusative
(þolfall) 		hvíslaðan hvíslaða hvíslað hvíslaða hvíslaðar hvísluð
dative
(þágufall) 		hvísluðum hvíslaðri hvísluðu hvísluðum hvísluðum hvísluðum
genitive
(eignarfall) 		hvíslaðs hvíslaðrar hvíslaðs hvíslaðra hvíslaðra hvíslaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		hvíslaði hvíslaða hvíslaða hvísluðu hvísluðu hvísluðu
accusative
(þolfall) 		hvíslaða hvísluðu hvíslaða hvísluðu hvísluðu hvísluðu
dative
(þágufall) 		hvíslaða hvísluðu hvíslaða hvísluðu hvísluðu hvísluðu
genitive
(eignarfall) 		hvíslaða hvísluðu hvíslaða hvísluðu hvísluðu hvísluðu

Synonyms

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *hwistlōną (“to whistle, hiss”), whence also English whistle.

Verb

hvísla

  1. to whisper
    Synonym: hvískra

Conjugation

Conjugation of hvísla — active (weak class 2)
infinitive hvísla
present participle hvíslandi
past participle hvíslaðr
indicative present past
1st-person singular hvísla hvíslaða
2nd-person singular hvíslar hvíslaðir
3rd-person singular hvíslar hvíslaði
1st-person plural hvíslum hvísluðum
2nd-person plural hvíslið hvísluðuð
3rd-person plural hvísla hvísluðu
subjunctive present past
1st-person singular hvísla hvíslaða
2nd-person singular hvíslir hvíslaðir
3rd-person singular hvísli hvíslaði
1st-person plural hvíslim hvíslaðim
2nd-person plural hvíslið hvíslaðið
3rd-person plural hvísli hvíslaði
imperative present
2nd-person singular hvísla
1st-person plural hvíslum
2nd-person plural hvíslið
Conjugation of hvísla — mediopassive (weak class 2)
infinitive hvíslask
present participle hvíslandisk
past participle hvíslazk
indicative present past
1st-person singular hvíslumk hvísluðumk
2nd-person singular hvíslask hvíslaðisk
3rd-person singular hvíslask hvíslaðisk
1st-person plural hvíslumsk hvísluðumsk
2nd-person plural hvíslizk hvísluðuzk
3rd-person plural hvíslask hvísluðusk
subjunctive present past
1st-person singular hvíslumk hvísluðumk
2nd-person singular hvíslisk hvíslaðisk
3rd-person singular hvíslisk hvíslaðisk
1st-person plural hvíslimsk hvíslaðimsk
2nd-person plural hvíslizk hvíslaðizk
3rd-person plural hvíslisk hvíslaðisk
imperative present
2nd-person singular hvíslask
1st-person plural hvíslumsk
2nd-person plural hvíslizk

Descendants

  • Icelandic: hvísla
  • Norwegian Nynorsk: kvisle
  • Swedish: vissla
  • Scanian: hvysla

Noun

hvísla f (genitive hvíslu)

  1. whisper
    Synonyms: hvískr, hvísl

References

Wikious
Boobota
Sagapedia