kæfa

Hello, you have come here looking for the meaning of the word kæfa. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word kæfa, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say kæfa in singular and plural. Everything you need to know about the word kæfa you have here. The definition of the word kæfa will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofkæfa, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Icelandic

Pronunciation

Etymology 1

From Old Norse kœfa, whence also Faroese køva, Norwegian Nynorsk kjøva. Compare the Icelandic form kvæfa, Norwegian Nynorsk kvæva, Icelandic kvefja, obsolete Icelandic kvefja, Norwegian Nynorsk kveva, Swedish kväva (older form kvävja).

Verb

kæfa (weak verb, third-person singular past indicative kæfði, supine kæft)

  1. to smother, suffocate
Conjugation
kæfa – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur kæfa
supine sagnbót kæft
present participle
kæfandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég kæfi kæfði kæfi kæfði
þú kæfir kæfðir kæfir kæfðir
hann, hún, það kæfir kæfði kæfi kæfði
plural við kæfum kæfðum kæfum kæfðum
þið kæfið kæfðuð kæfið kæfðuð
þeir, þær, þau kæfa kæfðu kæfi kæfðu
imperative boðháttur
singular þú kæf (þú), kæfðu
plural þið kæfið (þið), kæfiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
kæfast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur kæfast
supine sagnbót kæfst
present participle
kæfandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég kæfist kæfðist kæfist kæfðist
þú kæfist kæfðist kæfist kæfðist
hann, hún, það kæfist kæfðist kæfist kæfðist
plural við kæfumst kæfðumst kæfumst kæfðumst
þið kæfist kæfðust kæfist kæfðust
þeir, þær, þau kæfast kæfðust kæfist kæfðust
imperative boðháttur
singular þú kæfst (þú), kæfstu
plural þið kæfist (þið), kæfisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
kæfður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
kæfður kæfð kæft kæfðir kæfðar kæfð
accusative
(þolfall)
kæfðan kæfða kæft kæfða kæfðar kæfð
dative
(þágufall)
kæfðum kæfðri kæfðu kæfðum kæfðum kæfðum
genitive
(eignarfall)
kæfðs kæfðrar kæfðs kæfðra kæfðra kæfðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
kæfði kæfða kæfða kæfðu kæfðu kæfðu
accusative
(þolfall)
kæfða kæfðu kæfða kæfðu kæfðu kæfðu
dative
(þágufall)
kæfða kæfðu kæfða kæfðu kæfðu kæfðu
genitive
(eignarfall)
kæfða kæfðu kæfða kæfðu kæfðu kæfðu

Etymology 2

Icelandic Wikipedia has an article on:
Wikipedia is

From Old Norse kœfa, ultimately from the same root as in Etymology 1 above.

Noun

kæfa f (genitive singular kæfu, no plural)

  1. pâté
Declension
Declension of kæfa (sg-only feminine)
singular
indefinite definite
nominative kæfa kæfan
accusative kæfu kæfuna
dative kæfu kæfunni
genitive kæfu kæfunnar
Derived terms