From German Klischee, from French cliché, from clicher, from German Klitsch.[1]
klisé (plural klisék)
Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | klisé | klisék |
accusative | klisét | kliséket |
dative | klisének | kliséknek |
instrumental | klisével | klisékkel |
causal-final | kliséért | klisékért |
translative | klisévé | klisékké |
terminative | kliséig | klisékig |
essive-formal | kliséként | klisékként |
essive-modal | — | — |
inessive | klisében | klisékben |
superessive | klisén | kliséken |
adessive | klisénél | kliséknél |
illative | klisébe | klisékbe |
sublative | klisére | klisékre |
allative | kliséhez | klisékhez |
elative | kliséből | klisékből |
delative | kliséről | klisékről |
ablative | klisétől | kliséktől |
non-attributive possessive - singular |
kliséé | kliséké |
non-attributive possessive - plural |
klisééi | klisékéi |
Possessive forms of klisé | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | klisém | kliséim |
2nd person sing. | kliséd | kliséid |
3rd person sing. | kliséje | kliséi |
1st person plural | klisénk | kliséink |
2nd person plural | klisétek | kliséitek |
3rd person plural | kliséjük | kliséik |