konsonant m inan
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | konsonant | konsonanty |
genitive | konsonantu | konsonantů |
dative | konsonantu | konsonantům |
accusative | konsonant | konsonanty |
vocative | konsonante | konsonanty |
locative | konsonantu | konsonantech |
instrumental | konsonantem | konsonanty |
konsonant
common gender |
singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | konsonant | konsonanten | konsonanter | konsonanterne |
genitive | konsonants | konsonantens | konsonanters | konsonanternes |
konsonant m (definite singular konsonanten, indefinite plural konsonanter, definite plural konsonantene)
konsonant m (definite singular konsonanten, indefinite plural konsonantar, definite plural konsonantane)
konsònant m (Cyrillic spelling консо̀нант)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | konsònant | konsonanti |
genitive | konsonanta | konsònanātā |
dative | konsonantu | konsonantima |
accusative | konsonant | konsonante |
vocative | konsonante | konsonanti |
locative | konsonantu | konsonantima |
instrumental | konsonantom | konsonantima |
konsonant c
nominative | genitive | ||
---|---|---|---|
singular | indefinite | konsonant | konsonants |
definite | konsonanten | konsonantens | |
plural | indefinite | konsonanter | konsonanters |
definite | konsonanterna | konsonanternas |
konsonant (definite accusative konsonantı, plural konsonantlar)
|
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
konsonant