kəf (definite accusative kəfi, plural kəflər)
kəf (definite accusative kəfi, plural kəflər)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | kəf | kəflər |
definite accusative | kəfi | kəfləri |
dative | kəfə | kəflərə |
locative | kəfdə | kəflərdə |
ablative | kəfdən | kəflərdən |
definite genitive | kəfin | kəflərin |
Perso-Arabic | کَف |
---|
Borrowed from Persian کف (kaf), from Arabic كَفّ (kaff)
kəf (definite accusative kəfü, plural kəflər)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | kəf | kəflər |
genitive | kəfü̂ñ | kəflərü̂ñ |
dative | kəfkə | kəflərkə |
definite accusative | kəfü | kəflərü |
locative | kəfçə | kəflərçə |
ablative | kəfdə | kəflərdə |
instrumental | kəflə | kəflərlə |
equative | kəfvâra | kəflərvâra |