From leng (“to swing, sway”) + -e (obsolete participle suffix).
lenge (comparative lengébb, superlative leglengébb)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | lenge | lengék |
accusative | lengét | lengéket |
dative | lengének | lengéknek |
instrumental | lengével | lengékkel |
causal-final | lengéért | lengékért |
translative | lengévé | lengékké |
terminative | lengéig | lengékig |
essive-formal | lengeként | lengékként |
essive-modal | — | — |
inessive | lengében | lengékben |
superessive | lengén | lengéken |
adessive | lengénél | lengéknél |
illative | lengébe | lengékbe |
sublative | lengére | lengékre |
allative | lengéhez | lengékhez |
elative | lengéből | lengékből |
delative | lengéről | lengékről |
ablative | lengétől | lengéktől |
non-attributive possessive – singular |
lengéé | lengéké |
non-attributive possessive – plural |
lengééi | lengékéi |
Audio (Standard East Norwegian): | (file) |
lenge (comparative lenger, superlative lengst)
lenge (comparative lenger, superlative lengst)
lenġe