Possibly from Swedish man or from the name Herman.
manne (derogatory)
Inflection of manne (Kotus type 8/nalle, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | manne | mannet | ||
genitive | mannen | mannejen | ||
partitive | mannea | manneja | ||
illative | manneen | manneihin | ||
singular | plural | |||
nominative | manne | mannet | ||
accusative | nom. | manne | mannet | |
gen. | mannen | |||
genitive | mannen | mannejen manneinrare | ||
partitive | mannea | manneja | ||
inessive | mannessa | manneissa | ||
elative | mannesta | manneista | ||
illative | manneen | manneihin | ||
adessive | mannella | manneilla | ||
ablative | mannelta | manneilta | ||
allative | mannelle | manneille | ||
essive | mannena | manneina | ||
translative | manneksi | manneiksi | ||
abessive | mannetta | manneitta | ||
instructive | — | mannein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Borrowed from Late Latin manna (also found in Classical Latin meaning "frankincense"), from Ancient Greek μάννα (mánna), ultimately from Hebrew מָן (mān).
manne f (plural mannes)
Borrowed from Middle Dutch manne, variant of mande.
manne f (plural mannes)
mannē
manne f
manne
manne
manne
manne
manne
From Proto-Samic *monë.
manne
This pronoun needs an inflection-table template.
manne