nóta (plural nóták)
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | nóta | nóták |
accusative | nótát | nótákat |
dative | nótának | nótáknak |
instrumental | nótával | nótákkal |
causal-final | nótáért | nótákért |
translative | nótává | nótákká |
terminative | nótáig | nótákig |
essive-formal | nótaként | nótákként |
essive-modal | — | — |
inessive | nótában | nótákban |
superessive | nótán | nótákon |
adessive | nótánál | nótáknál |
illative | nótába | nótákba |
sublative | nótára | nótákra |
allative | nótához | nótákhoz |
elative | nótából | nótákból |
delative | nótáról | nótákról |
ablative | nótától | nótáktól |
non-attributive possessive - singular |
nótáé | nótáké |
non-attributive possessive - plural |
nótáéi | nótákéi |
Possessive forms of nóta | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | nótám | nótáim |
2nd person sing. | nótád | nótáid |
3rd person sing. | nótája | nótái |
1st person plural | nótánk | nótáink |
2nd person plural | nótátok | nótáitok |
3rd person plural | nótájuk | nótáik |
nóta f (genitive singular nótu, nominative plural nótur)
Declension of nóta | ||||
---|---|---|---|---|
f-w1 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | nóta | nótan | nótur | nóturnar |
accusative | nótu | nótuna | nótur | nóturnar |
dative | nótu | nótunni | nótum | nótunum |
genitive | nótu | nótunnar | nóta | nótanna |
From Middle English note, from Old English not (“note, mark, sign”) and Old French note (“letter, note”), both from Latin nota (“mark, sign, remark, note”). Doublet of nod.
nóta m (genitive singular nóta, nominative plural nótaí)
Bare forms
|
Forms with the definite article
|
nóta f
nóta f
nóta m