oblepić

Polish

From ob- +‎ lepić.

oblepić pf (imperfective oblepiać)

(transitive) to stick all around
Synonym: okleić
(transitive) to daub, to cover with some sticky or dense substance
(transitive, of clothes) to cling to, to stick to
(reflexive with się) to become daubed, to become covered with some sticky or dense substance
(reflexive with się, of clothes) to cling, to stick

Conjugation of oblepić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		oblepić
future tense	1^st	oblepię			oblepimy
	2^nd	oblepisz			oblepicie
	3^rd	oblepi			oblepią
	impersonal	oblepi się
past tense	1^st	oblepiłem, -(e)m oblepił	oblepiłam, -(e)m oblepiła	oblepiłom, -(e)m oblepiło	oblepiliśmy, -(e)śmy oblepili	oblepiłyśmy, -(e)śmy oblepiły
	2^nd	oblepiłeś, -(e)ś oblepił	oblepiłaś, -(e)ś oblepiła	oblepiłoś, -(e)ś oblepiło	oblepiliście, -(e)ście oblepili	oblepiłyście, -(e)ście oblepiły
	3^rd	oblepił	oblepiła	oblepiło	oblepili	oblepiły
	impersonal	oblepiono
conditional	1^st	oblepiłbym, bym oblepił	oblepiłabym, bym oblepiła	oblepiłobym, bym oblepiło	oblepilibyśmy, byśmy oblepili	oblepiłybyśmy, byśmy oblepiły
	2^nd	oblepiłbyś, byś oblepił	oblepiłabyś, byś oblepiła	oblepiłobyś, byś oblepiło	oblepilibyście, byście oblepili	oblepiłybyście, byście oblepiły
	3^rd	oblepiłby, by oblepił	oblepiłaby, by oblepiła	oblepiłoby, by oblepiło	oblepiliby, by oblepili	oblepiłyby, by oblepiły
	impersonal	oblepiono by
imperative	1^st	niech oblepię			oblepmy
	2^nd	oblep			oblepcie
	3^rd	niech oblepi			niech oblepią
passive adjectival participle		oblepiony	oblepiona	oblepione	oblepieni	oblepione
anterior adverbial participle		oblepiwszy
verbal noun		oblepienie