From the Ancient Greek παθικός (pathikós, “passive”).
pathicus (feminine pathica, neuter pathicum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | pathicus | pathica | pathicum | pathicī | pathicae | pathica | |
Genitive | pathicī | pathicae | pathicī | pathicōrum | pathicārum | pathicōrum | |
Dative | pathicō | pathicō | pathicīs | ||||
Accusative | pathicum | pathicam | pathicum | pathicōs | pathicās | pathica | |
Ablative | pathicō | pathicā | pathicō | pathicīs | |||
Vocative | pathice | pathica | pathicum | pathicī | pathicae | pathica |
pathicus m (genitive pathicī); second declension
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | pathicus | pathicī |
Genitive | pathicī | pathicōrum |
Dative | pathicō | pathicīs |
Accusative | pathicum | pathicōs |
Ablative | pathicō | pathicīs |
Vocative | pathice | pathicī |