postrzyc

From po- +‎ strzyc. First attested in 1421.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pɔstr̝it͡s/
• IPA^(key): (15^th CE) /pɔstr̝it͡s/

postrzyc pf

1. to perform a Slavic coming-of-age ritual haircut
   • 1856-1870 , Antoni Zygmunt Helcel, editor, Starodawne Prawa Polskiego Pomniki‎, volume II, number 1810:

     Pansska ministerialis debet docere infra duas septimanas, quod est signatus vlg. postrzizen ministerialis

• Polish: postrzyc

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “postrzyc”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish postrzyc. By surface analysis, po- +‎ strzyc.

• Rhymes: -ɔstʂɘt͡s
• Syllabification: po‧strzyc

postrzyc pf (imperfective postrzygać)

1. (transitive) to shear (e.g. wool), to cut (e.g. hair), to clip, to trim or and

   Synonym: ostrzyc

2. (transitive) to shear many animals
3. (transitive, carpentry) to even or smoothen by cutting

postrzyc pf

1. (transitive) to shear for some time, for a while

• postrzyc in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• postrzyc in Polish dictionaries at PWN
• “POSTRZYC”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku , 2010 May 18
• “POSTRZYC%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku , 2010 May 18
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “postrzyc”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 770