powodować

From powód +‎ -ować. First attested in 1640.^[1]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: po‧wo‧do‧wać

powodować impf (perfective spowodować)

1. (transitive) to cause (to set off an event or action)

powodować impf

1. (transitive, literary) to make, to drive, to compel (to cause someone to do something)

   Synonyms: kierować, wpływać

2. (transitive, obsolete) to lead, to direct somewhere

   Synonyms: kierować, prowadzić

   1. (transitive, Middle Polish, of a horse) to lead to floods
3. (reflexive with się, literary) to live by, to abide by (to be guided by something in one's behavior)

   Synonym: kierować się

4. (reflexive with się, obsolete) to be subservient to
5. (reflexive with się, literary) to head (to go in a particular direction)

   Synonym: kierować się

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), powodować is one of the most used words in Polish, appearing 44 times in scientific texts, 9 times in news, 15 times in essays, 3 times in fiction, and 0 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 71 times, making it the 911th most common word in a corpus of 500,000 words.^[2]

• powodować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• powodować się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• powodować in Polish dictionaries at PWN
• “POWODOWAĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku, 24.04.2020
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “powodować”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “powodować”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “powodować”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 857
• powodować in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego