Borrowed from French prévenir, from Latin praevenīre.
preveniëren
Conjugation of preveniëren (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | preveniëren | |||
past singular | prevenieerde | |||
past participle | geprevenieerd | |||
infinitive | preveniëren | |||
gerund | preveniëren n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | prevenieer | prevenieerde | ||
2nd person sing. (jij) | prevenieert, prevenieer2 | prevenieerde | ||
2nd person sing. (u) | prevenieert | prevenieerde | ||
2nd person sing. (gij) | prevenieert | prevenieerde | ||
3rd person singular | prevenieert | prevenieerde | ||
plural | preveniëren | prevenieerden | ||
subjunctive sing.1 | preveniëre | prevenieerde | ||
subjunctive plur.1 | preveniëren | prevenieerden | ||
imperative sing. | prevenieer | |||
imperative plur.1 | prevenieert | |||
participles | preveniërend | geprevenieerd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |