Hello, you have come here looking for the meaning of the word
pronuntio. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word
pronuntio, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say
pronuntio in singular and plural. Everything you need to know about the word
pronuntio you have here. The definition of the word
pronuntio will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of
pronuntio, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Latin
Etymology
prō- + nūntiō
Pronunciation
Verb
prōnūntiō (present infinitive prōnūntiāre, perfect active prōnūntiāvī, supine prōnūntiātum); first conjugation
- to proclaim, declare, announce
Conjugation
Conjugation of prōnūntiō (first conjugation)
|
indicative
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
active
|
present
|
prōnūntiō
|
prōnūntiās
|
prōnūntiat
|
prōnūntiāmus
|
prōnūntiātis
|
prōnūntiant
|
imperfect
|
prōnūntiābam
|
prōnūntiābās
|
prōnūntiābat
|
prōnūntiābāmus
|
prōnūntiābātis
|
prōnūntiābant
|
future
|
prōnūntiābō
|
prōnūntiābis
|
prōnūntiābit
|
prōnūntiābimus
|
prōnūntiābitis
|
prōnūntiābunt
|
perfect
|
prōnūntiāvī
|
prōnūntiāvistī, prōnūntiāstī1
|
prōnūntiāvit, prōnūntiāt1
|
prōnūntiāvimus, prōnūntiāmus1
|
prōnūntiāvistis, prōnūntiāstis1
|
prōnūntiāvērunt, prōnūntiāvēre, prōnūntiārunt1
|
pluperfect
|
prōnūntiāveram, prōnūntiāram1
|
prōnūntiāverās, prōnūntiārās1
|
prōnūntiāverat, prōnūntiārat1
|
prōnūntiāverāmus, prōnūntiārāmus1
|
prōnūntiāverātis, prōnūntiārātis1
|
prōnūntiāverant, prōnūntiārant1
|
future perfect
|
prōnūntiāverō, prōnūntiārō1
|
prōnūntiāveris, prōnūntiāris1
|
prōnūntiāverit, prōnūntiārit1
|
prōnūntiāverimus, prōnūntiārimus1
|
prōnūntiāveritis, prōnūntiāritis1
|
prōnūntiāverint, prōnūntiārint1
|
passive
|
present
|
prōnūntior
|
prōnūntiāris, prōnūntiāre
|
prōnūntiātur
|
prōnūntiāmur
|
prōnūntiāminī
|
prōnūntiantur
|
imperfect
|
prōnūntiābar
|
prōnūntiābāris, prōnūntiābāre
|
prōnūntiābātur
|
prōnūntiābāmur
|
prōnūntiābāminī
|
prōnūntiābantur
|
future
|
prōnūntiābor
|
prōnūntiāberis, prōnūntiābere
|
prōnūntiābitur
|
prōnūntiābimur
|
prōnūntiābiminī
|
prōnūntiābuntur
|
perfect
|
prōnūntiātus + present active indicative of sum
|
pluperfect
|
prōnūntiātus + imperfect active indicative of sum
|
future perfect
|
prōnūntiātus + future active indicative of sum
|
subjunctive
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
active
|
present
|
prōnūntiem
|
prōnūntiēs
|
prōnūntiet
|
prōnūntiēmus
|
prōnūntiētis
|
prōnūntient
|
imperfect
|
prōnūntiārem
|
prōnūntiārēs
|
prōnūntiāret
|
prōnūntiārēmus
|
prōnūntiārētis
|
prōnūntiārent
|
perfect
|
prōnūntiāverim, prōnūntiārim1
|
prōnūntiāverīs, prōnūntiārīs1
|
prōnūntiāverit, prōnūntiārit1
|
prōnūntiāverīmus, prōnūntiārīmus1
|
prōnūntiāverītis, prōnūntiārītis1
|
prōnūntiāverint, prōnūntiārint1
|
pluperfect
|
prōnūntiāvissem, prōnūntiāssem1
|
prōnūntiāvissēs, prōnūntiāssēs1
|
prōnūntiāvisset, prōnūntiāsset1
|
prōnūntiāvissēmus, prōnūntiāssēmus1
|
prōnūntiāvissētis, prōnūntiāssētis1
|
prōnūntiāvissent, prōnūntiāssent1
|
passive
|
present
|
prōnūntier
|
prōnūntiēris, prōnūntiēre
|
prōnūntiētur
|
prōnūntiēmur
|
prōnūntiēminī
|
prōnūntientur
|
imperfect
|
prōnūntiārer
|
prōnūntiārēris, prōnūntiārēre
|
prōnūntiārētur
|
prōnūntiārēmur
|
prōnūntiārēminī
|
prōnūntiārentur
|
perfect
|
prōnūntiātus + present active subjunctive of sum
|
pluperfect
|
prōnūntiātus + imperfect active subjunctive of sum
|
imperative
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
active
|
present
|
—
|
prōnūntiā
|
—
|
—
|
prōnūntiāte
|
—
|
future
|
—
|
prōnūntiātō
|
prōnūntiātō
|
—
|
prōnūntiātōte
|
prōnūntiantō
|
passive
|
present
|
—
|
prōnūntiāre
|
—
|
—
|
prōnūntiāminī
|
—
|
future
|
—
|
prōnūntiātor
|
prōnūntiātor
|
—
|
—
|
prōnūntiantor
|
non-finite forms
|
active
|
passive
|
present
|
perfect
|
future
|
present
|
perfect
|
future
|
infinitives
|
prōnūntiāre
|
prōnūntiāvisse, prōnūntiāsse1
|
prōnūntiātūrum esse
|
prōnūntiārī
|
prōnūntiātum esse
|
prōnūntiātum īrī
|
participles
|
prōnūntiāns
|
—
|
prōnūntiātūrus
|
—
|
prōnūntiātus
|
prōnūntiandus
|
verbal nouns
|
gerund
|
supine
|
genitive
|
dative
|
accusative
|
ablative
|
accusative
|
ablative
|
prōnūntiandī
|
prōnūntiandō
|
prōnūntiandum
|
prōnūntiandō
|
prōnūntiātum
|
prōnūntiātū
|
1At least one rare poetic syncopated perfect form is attested.
Descendants
References
- “pronuntio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “pronuntio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- pronuntio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to recite a piece of verse (without gestures): carmen pronuntiare