From przypowiedzieć + -ni. First attested in 1570.[1]
przypowiedni (not comparable, derived adverb przypowiednie)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | przypowiedni | przypowiednia | przypowiednie | przypowiedni | przypowiednie | |
genitive | przypowiedniego | przypowiedniej | przypowiedniego | przypowiednich | ||
dative | przypowiedniemu | przypowiedniej | przypowiedniemu | przypowiednim | ||
accusative | przypowiedniego | przypowiedni | przypowiednią | przypowiednie | przypowiednich | przypowiednie |
instrumental | przypowiednim | przypowiednią | przypowiednim | przypowiednimi | ||
locative | przypowiednim | przypowiedniej | przypowiednim | przypowiednich |