przypowiadać

• przypowiedać

From przy- +‎ powiadać. First attested in the 14th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pr̝ipɔvjadat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /pr̝ipɔvjadat͡ɕ/

przypowiadać impf (perfective przypowiedzieć)

1. (reflexive with się, law) to make a legal claim
   • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 21, 1:

     W naszem myesczye geden przypowyedal szye (allocutus est) kv polv murowy (pro muru) szwego szaszyada

     [W naszem mieście jeden przypowiedał sie (allocutus est) ku połu murowi swego sąsiada]

• Polish: przypowiadać

• Bańkowski, Andrzej (2000) “przypowiadać”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “przypowiadać się, przypowiedać się”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

• przypowiedać (Middle Polish)

Inherited from Old Polish przypowiadać. By surface analysis, przy- +‎ powiadać.

• Rhymes: -adat͡ɕ
• Syllabification: przy‧po‧wia‧dać

przypowiadać impf (perfective przypowiedzieć)

1. (transitive, obsolete) to speak, to tell; to narrate
2. (transitive, obsolete) to announce, to inform; to commission
3. (transitive, Middle Polish) to declare (to assert or announce formally, officially, explicitly, or emphatically)

   Synonym: wypowiadać

4. (transitive, Middle Polish) to assign (to designate or set apart something for some purpose)

   Synonyms: przydzielać, wyznaczać

5. (reflexive with się, obsolete, law) to make a legal claim
6. (reflexive with się, Middle Polish, law) to join a dispute in a trial
7. (reflexive with się, Middle Polish) to agree, to approve, to accord (to join someone's opinion)

• przypowiadać in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przypowiadać, przypowiedać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przypowiadać się, przypowiedać się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Paweł Kupiszewski (20.01.2021) “PRZYPOWIADAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przypowiadać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “przypowiadać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przypowiadać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 348
• przypowiadać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego