rang + -ú (adjective-forming suffix)
rangú (not comparable)
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | rangú | rangúak |
accusative | rangút | rangúakat |
dative | rangúnak | rangúaknak |
instrumental | rangúval | rangúakkal |
causal-final | rangúért | rangúakért |
translative | rangúvá | rangúakká |
terminative | rangúig | rangúakig |
essive-formal | rangúként | rangúakként |
essive-modal | — | — |
inessive | rangúban | rangúakban |
superessive | rangún | rangúakon |
adessive | rangúnál | rangúaknál |
illative | rangúba | rangúakba |
sublative | rangúra | rangúakra |
allative | rangúhoz | rangúakhoz |
elative | rangúból | rangúakból |
delative | rangúról | rangúakról |
ablative | rangútól | rangúaktól |
non-attributive possessive - singular |
rangúé | rangúaké |
non-attributive possessive - plural |
rangúéi | rangúakéi |
rangú m (genitive singular rangaithe)
|