Perfect passive participle of repropitiō.
repropitiātus (feminine repropitiāta, neuter repropitiātum); first/second-declension participle
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | repropitiātus | repropitiāta | repropitiātum | repropitiātī | repropitiātae | repropitiāta | |
genitive | repropitiātī | repropitiātae | repropitiātī | repropitiātōrum | repropitiātārum | repropitiātōrum | |
dative | repropitiātō | repropitiātae | repropitiātō | repropitiātīs | |||
accusative | repropitiātum | repropitiātam | repropitiātum | repropitiātōs | repropitiātās | repropitiāta | |
ablative | repropitiātō | repropitiātā | repropitiātō | repropitiātīs | |||
vocative | repropitiāte | repropitiāta | repropitiātum | repropitiātī | repropitiātae | repropitiāta |