sefa (weak verb, third-person singular past indicative sefaði, supine sefað)
| infinitive (nafnháttur) |
að sefa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
sefað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sefandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég sefa | við sefum | present (nútíð) |
ég sefi | við sefum |
| þú sefar | þið sefið | þú sefir | þið sefið | ||
| hann, hún, það sefar | þeir, þær, þau sefa | hann, hún, það sefi | þeir, þær, þau sefi | ||
| past (þátíð) |
ég sefaði | við sefuðum | past (þátíð) |
ég sefaði | við sefuðum |
| þú sefaðir | þið sefuðuð | þú sefaðir | þið sefuðuð | ||
| hann, hún, það sefaði | þeir, þær, þau sefuðu | hann, hún, það sefaði | þeir, þær, þau sefuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
sefa (þú) | sefið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| sefaðu | sefiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að sefast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
sefast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sefandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég sefast | við sefumst | present (nútíð) |
ég sefist | við sefumst |
| þú sefast | þið sefist | þú sefist | þið sefist | ||
| hann, hún, það sefast | þeir, þær, þau sefast | hann, hún, það sefist | þeir, þær, þau sefist | ||
| past (þátíð) |
ég sefaðist | við sefuðumst | past (þátíð) |
ég sefaðist | við sefuðumst |
| þú sefaðist | þið sefuðust | þú sefaðist | þið sefuðust | ||
| hann, hún, það sefaðist | þeir, þær, þau sefuðust | hann, hún, það sefaðist | þeir, þær, þau sefuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
sefast (þú) | sefist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| sefastu | sefisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
sefaður | sefuð | sefað | sefaðir | sefaðar | sefuð | |
| accusative (þolfall) |
sefaðan | sefaða | sefað | sefaða | sefaðar | sefuð | |
| dative (þágufall) |
sefuðum | sefaðri | sefuðu | sefuðum | sefuðum | sefuðum | |
| genitive (eignarfall) |
sefaðs | sefaðrar | sefaðs | sefaðra | sefaðra | sefaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
sefaði | sefaða | sefaða | sefuðu | sefuðu | sefuðu | |
| accusative (þolfall) |
sefaða | sefuðu | sefaða | sefuðu | sefuðu | sefuðu | |
| dative (þágufall) |
sefaða | sefuðu | sefaða | sefuðu | sefuðu | sefuðu | |
| genitive (eignarfall) |
sefaða | sefuðu | sefaða | sefuðu | sefuðu | sefuðu | |
sefa f
From Proto-West Germanic *sebō, from Proto-Germanic *sebô (“mind, sense”), from Proto-Indo-European *sep- (“to try, research”). Cognate with Old Saxon sevo, Old Norse sefi, Latin sapiō.
sefa m
Weak:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sefa | sefan |
| accusative | sefan | sefan |
| genitive | sefan | sefena |
| dative | sefan | sefum |
sefa
Inherited from Ottoman Turkish صفا (ṣafa, “a being clear, limpid, clearness, the mind's being free from anxiety, grief, irritation, calmness, peace, enjoyment, pleasure, delight, pure affection, delight”),[1][2] from Arabic صَفَاء (ṣafāʔ, “serenity”), verbal noun of صَفَا (ṣafā, “to be pure, to be clear, to be pure of heart”).[3]
sefa (definite accusative sefayı, plural sefalar)
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | sefa | |
| Definite accusative | sefayı | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | sefa | sefalar |
| Definite accusative | sefayı | sefaları |
| Dative | sefaya | sefalara |
| Locative | sefada | sefalarda |
| Ablative | sefadan | sefalardan |
| Genitive | sefanın | sefaların |