From Proto-West Germanic *seukēn. Equivalent to siec (“sick”) + -on.
siecon
infinitive | siecon | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | sieco, siecon | siecoda |
2nd person singular | siecos | siecodos |
3rd person singular | siecot | siecoda |
1st person plural | siecon | siecodon |
2nd person plural | siecot | siecodot |
3rd person plural | siecont | siecodon |
subjunctive | present | past |
1st person singular | sieke | siecodi |
2nd person singular | siekis | siecodis |
3rd person singular | sieke | siecodi |
1st person plural | siekin | siecodin |
2nd person plural | siekit | siecodit |
3rd person plural | siekin | siecodin |
imperative | present | |
singular | sieco | |
plural | siecot | |
participle | present | past |
siecondi | siecot, gisiecot |