skellihlæja (strong verb, third-person singular past indicative skellihló, third-person plural past indicative skellihlógu, supine skellihlegið)
infinitive (nafnháttur) |
að skellihlæja | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
skellihlegið | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
skellihlæjandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég skellihlæ | við skellihlæjum | present (nútíð) |
ég skellihlæi | við skellihlæjum |
þú skellihlærð | þið skellihlæið | þú skellihlæir | þið skellihlæið | ||
hann, hún, það skellihlær | þeir, þær, þau skellihlæja | hann, hún, það skellihlæi | þeir, þær, þau skellihlæi | ||
past (þátíð) |
ég skellihló | við skellihlógum | past (þátíð) |
ég skellihlægi | við skellihlægjum |
þú skellihlóst | þið skellihlóguð | þú skellihlægir | þið skellihlægjuð | ||
hann, hún, það skellihló | þeir, þær, þau skellihlógu | hann, hún, það skellihlægi | þeir, þær, þau skellihlægju | ||
imperative (boðháttur) |
skellihlæ (þú) | skellihlæið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
skellihlæðu | skellihlæiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |