From skylda (“obligation”) + eign (“property, possession”).
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | skyldueign | skyldueignin | skyldueignir | skyldueignirnar |
accusative | skyldueign | skyldueignina | skyldueignir | skyldueignirnar |
dative | skyldueign | skyldueigninni | skyldueignum | skyldueignunum |
genitive | skyldueignar | skyldueignarinnar | skyldueigna | skyldueignanna |
skyldueign f (genitive singular skyldueignar, nominative plural skyldueignir)