From Proto-Germanic *smiþaz, whence also Old English smiþ, Old High German smid.
smiðr m
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | smiðr | smiðrinn | smiðar | smiðarnir |
accusative | smið | smiðinn | smiða | smiðana |
dative | smiði | smiðinum | smiðum | smiðunum |
genitive | smiðs | smiðsins | smiða | smiðanna |
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | smiðr | smiðrinn | smiðir | smiðirnir |
accusative | smið | smiðinn | smiði, smiðu | smiðina, smiðuna |
dative | smiði | smiðinum | smiðum | smiðunum |
genitive | smiðar | smiðarins | smiða | smiðanna |