sturta

Icelandic

sturta (weak verb, third-person singular past indicative sturtaði, supine sturtað)

*sturta* – active voice (*germynd*)
		present nútíð	past þátíð	present nútíð	past þátíð
infinitive nafnháttur		að sturta
supine sagnbót		sturtað
present participle lýsingarháttur nútíðar		sturtandi

		indicative framsöguháttur		subjunctive viðtengingarháttur
singular	ég	sturta	sturtaði	sturti	sturtaði
	þú	sturtar	sturtaðir	sturtir	sturtaðir
	hann, hún, það	sturtar	sturtaði	sturti	sturtaði
plural	við	sturtum	sturtuðum	sturtum	sturtuðum
	þið	sturtið	sturtuðuð	sturtið	sturtuðuð
	þeir, þær, þau	sturta	sturtuðu	sturti	sturtuðu

		imperative boðháttur
singular	þú	sturta (þú), sturtaðu
plural	þið	sturtið (þið), sturtiði¹

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

*sturtast* – mediopassive voice (*miðmynd*)
		present nútíð	past þátíð	present nútíð	past þátíð
infinitive nafnháttur		að sturtast
supine sagnbót		sturtast
present participle lýsingarháttur nútíðar		sturtandist (rare; see appendix)

		indicative framsöguháttur		subjunctive viðtengingarháttur
singular	ég	sturtast	sturtaðist	sturtist	sturtaðist
	þú	sturtast	sturtaðist	sturtist	sturtaðist
	hann, hún, það	sturtast	sturtaðist	sturtist	sturtaðist
plural	við	sturtumst	sturtuðumst	sturtumst	sturtuðumst
	þið	sturtist	sturtuðust	sturtist	sturtuðust
	þeir, þær, þau	sturtast	sturtuðust	sturtist	sturtuðust

		imperative boðháttur
singular	þú	sturtast (þú), sturtastu
plural	þið	sturtist (þið), sturtisti¹

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

*sturtaður* — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	sturtaður	sturtuð	sturtað	sturtaðir	sturtaðar	sturtuð
accusative (þolfall)	sturtaðan	sturtaða	sturtað	sturtaða	sturtaðar	sturtuð
dative (þágufall)	sturtuðum	sturtaðri	sturtuðu	sturtuðum	sturtuðum	sturtuðum
genitive (eignarfall)	sturtaðs	sturtaðrar	sturtaðs	sturtaðra	sturtaðra	sturtaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	sturtaði	sturtaða	sturtaða	sturtuðu	sturtuðu	sturtuðu
accusative (þolfall)	sturtaða	sturtuðu	sturtaða	sturtuðu	sturtuðu	sturtuðu
dative (þágufall)	sturtaða	sturtuðu	sturtaða	sturtuðu	sturtuðu	sturtuðu
genitive (eignarfall)	sturtaða	sturtuðu	sturtaða	sturtuðu	sturtuðu	sturtuðu

Deverbal from the "pour down" sense of Etymology 1.

sturta f (genitive singular sturtu, nominative plural sturtur)

a shower (bathing device)
Synonym: steypibað (uncommon)

að fara í sturtu ― to take a shower

↑ ^1.0 ^1.1 Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) “sturta”, in Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)