svansa (present svansar, preterite svansade, supine svansat, imperative svansa)
Usually figuratively.
active | passive | |||
---|---|---|---|---|
infinitive | svansa | svansas | ||
supine | svansat | svansats | ||
imperative | svansa | — | ||
imper. plural1 | svansen | — | ||
present | past | present | past | |
indicative | svansar | svansade | svansas | svansades |
ind. plural1 | svansa | svansade | svansas | svansades |
subjunctive2 | svanse | svansade | svanses | svansades |
present participle | svansande | |||
past participle | — |
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.