From Old Norse svíða, from Proto-Germanic *swīþaną.
svida (present svider, preterite sved, supine svidit, imperative svid)
active | passive | |||
---|---|---|---|---|
infinitive | svida | — | ||
supine | svidit | — | ||
imperative | svid | — | ||
imper. plural1 | sviden | — | ||
present | past | present | past | |
indicative | svider | sved | — | — |
ind. plural1 | svida | svedo | — | — |
subjunctive2 | svide | svede | — | — |
present participle | svidande | |||
past participle | — |
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.
svida (present svidar, preterite svidade, supine svidat, imperative svida)
active | passive | |||
---|---|---|---|---|
infinitive | svida | svidas | ||
supine | svidat | svidats | ||
imperative | svida | — | ||
imper. plural1 | sviden | — | ||
present | past | present | past | |
indicative | svidar | svidade | svidas | svidades |
ind. plural1 | svida | svidade | svidas | svidades |
subjunctive2 | svide | svidade | svides | svidades |
present participle | svidande | |||
past participle | svidad |
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.