From toe (“towards”) + schrijven (“to write”).
toeschrijven
Conjugation of toeschrijven (strong class 1, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | toeschrijven | |||
past singular | schreef toe | |||
past participle | toegeschreven | |||
infinitive | toeschrijven | |||
gerund | toeschrijven n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | schrijf toe | schreef toe | toeschrijf | toeschreef |
2nd person sing. (jij) | schrijft toe, schrijf toe2 | schreef toe | toeschrijft | toeschreef |
2nd person sing. (u) | schrijft toe | schreef toe | toeschrijft | toeschreef |
2nd person sing. (gij) | schrijft toe | schreeft toe | toeschrijft | toeschreeft |
3rd person singular | schrijft toe | schreef toe | toeschrijft | toeschreef |
plural | schrijven toe | schreven toe | toeschrijven | toeschreven |
subjunctive sing.1 | schrijve toe | schreve toe | toeschrijve | toeschreve |
subjunctive plur.1 | schrijven toe | schreven toe | toeschrijven | toeschreven |
imperative sing. | schrijf toe | |||
imperative plur.1 | schrijft toe | |||
participles | toeschrijvend | toegeschreven | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |