From Middle Dutch utewasschen. By surface analysis, uit (“out”) + wassen (“to wash”).
uitwassen
| Conjugation of uitwassen (weak with strong past participle, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitwassen | |||
| past singular | waste uit | |||
| past participle | uitgewassen | |||
| infinitive | uitwassen | |||
| gerund | uitwassen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | was uit | waste uit | uitwas | uitwaste |
| 2nd person sing. (jij) | wast uit, was uit2 | waste uit | uitwast | uitwaste |
| 2nd person sing. (u) | wast uit | waste uit | uitwast | uitwaste |
| 2nd person sing. (gij) | wast uit | waste uit | uitwast | uitwaste |
| 3rd person singular | wast uit | waste uit | uitwast | uitwaste |
| plural | wassen uit | wasten uit | uitwassen | uitwasten |
| subjunctive sing.1 | wasse uit | waste uit | uitwasse | uitwaste |
| subjunctive plur.1 | wassen uit | wasten uit | uitwassen | uitwasten |
| imperative sing. | was uit | |||
| imperative plur.1 | wast uit | |||
| participles | uitwassend | uitgewassen | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
From Middle Dutch utewassen. By surface analysis, uit (“out”) + wassen (“to grow”). Compare German auswachsen.
uitwassen
This verb needs an inflection-table template.