uroczyć

Hello, you have come here looking for the meaning of the word uroczyć. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word uroczyć, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say uroczyć in singular and plural. Everything you need to know about the word uroczyć you have here. The definition of the word uroczyć will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofuroczyć, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Polish

Alternative forms

Etymology

From urok +‎ -yć.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /uˈrɔ.t͡ʂɘt͡ɕ/

Verb

uroczyć impf or pf

  1. (transitive) to charm (to cause someone to feel romantic feelings towards oneself)
  2. (transitive) to charm (to cause to like)
    Synonyms: czarować, oczarowywać
  3. (intransitive) to charm (to cast a charm or spell on)
  4. (transitive) to jinx (to speak too positively of or too early of something ultimately causing harm)
  5. (reflexive with się) to be charmed (to begin to feel romantic feelings towards)
  6. (reflexive with się) to be charmed (to begin to like)

Conjugation

Imperfective:

Conjugation of uroczyć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uroczyć
present tense 1st uroczę uroczymy
2nd uroczysz uroczycie
3rd uroczy uroczą
impersonal uroczy się
past tense 1st uroczyłem,
-(e)m uroczył 		uroczyłam,
-(e)m uroczyła 		uroczyłom,
-(e)m uroczyło 		uroczyliśmy,
-(e)śmy uroczyli 		uroczyłyśmy,
-(e)śmy uroczyły
2nd uroczyłeś,
-(e)ś uroczył 		uroczyłaś,
-(e)ś uroczyła 		uroczyłoś,
-(e)ś uroczyło 		uroczyliście,
-(e)ście uroczyli 		uroczyłyście,
-(e)ście uroczyły
3rd uroczył uroczyła uroczyło uroczyli uroczyły
impersonal uroczono
future tense 1st będę uroczył,
będę uroczyć 		będę uroczyła,
będę uroczyć 		będę uroczyło,
będę uroczyć 		będziemy uroczyli,
będziemy uroczyć 		będziemy uroczyły,
będziemy uroczyć
2nd będziesz uroczył,
będziesz uroczyć 		będziesz uroczyła,
będziesz uroczyć 		będziesz uroczyło,
będziesz uroczyć 		będziecie uroczyli,
będziecie uroczyć 		będziecie uroczyły,
będziecie uroczyć
3rd będzie uroczył,
będzie uroczyć 		będzie uroczyła,
będzie uroczyć 		będzie uroczyło,
będzie uroczyć 		będą uroczyli,
będą uroczyć 		będą uroczyły,
będą uroczyć
impersonal będzie uroczyć się
conditional 1st uroczyłbym,
bym uroczył 		uroczyłabym,
bym uroczyła 		uroczyłobym,
bym uroczyło 		uroczylibyśmy,
byśmy uroczyli 		uroczyłybyśmy,
byśmy uroczyły
2nd uroczyłbyś,
byś uroczył 		uroczyłabyś,
byś uroczyła 		uroczyłobyś,
byś uroczyło 		uroczylibyście,
byście uroczyli 		uroczyłybyście,
byście uroczyły
3rd uroczyłby,
by uroczył 		uroczyłaby,
by uroczyła 		uroczyłoby,
by uroczyło 		uroczyliby,
by uroczyli 		uroczyłyby,
by uroczyły
impersonal uroczono by
imperative 1st niech uroczę uroczmy
2nd urocz uroczcie
3rd niech uroczy niech uroczą
active adjectival participle uroczący urocząca uroczące uroczący uroczące
passive adjectival participle uroczony uroczona uroczone uroczeni uroczone
contemporary adverbial participle urocząc
verbal noun uroczenie

Perfective:

Conjugation of uroczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uroczyć
future tense 1st uroczę uroczymy
2nd uroczysz uroczycie
3rd uroczy uroczą
impersonal uroczy się
past tense 1st uroczyłem,
-(e)m uroczył 		uroczyłam,
-(e)m uroczyła 		uroczyłom,
-(e)m uroczyło 		uroczyliśmy,
-(e)śmy uroczyli 		uroczyłyśmy,
-(e)śmy uroczyły
2nd uroczyłeś,
-(e)ś uroczył 		uroczyłaś,
-(e)ś uroczyła 		uroczyłoś,
-(e)ś uroczyło 		uroczyliście,
-(e)ście uroczyli 		uroczyłyście,
-(e)ście uroczyły
3rd uroczył uroczyła uroczyło uroczyli uroczyły
impersonal uroczono
conditional 1st uroczyłbym,
bym uroczył 		uroczyłabym,
bym uroczyła 		uroczyłobym,
bym uroczyło 		uroczylibyśmy,
byśmy uroczyli 		uroczyłybyśmy,
byśmy uroczyły
2nd uroczyłbyś,
byś uroczył 		uroczyłabyś,
byś uroczyła 		uroczyłobyś,
byś uroczyło 		uroczylibyście,
byście uroczyli 		uroczyłybyście,
byście uroczyły
3rd uroczyłby,
by uroczył 		uroczyłaby,
by uroczyła 		uroczyłoby,
by uroczyło 		uroczyliby,
by uroczyli 		uroczyłyby,
by uroczyły
impersonal uroczono by
imperative 1st niech uroczę uroczmy
2nd urocz uroczcie
3rd niech uroczy niech uroczą
passive adjectival participle uroczony uroczona uroczone uroczeni uroczone
anterior adverbial participle uroczywszy
verbal noun uroczenie

Further reading

  • uroczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uroczyć się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uroczyć in Polish dictionaries at PWN
  • Kazimierz Nitsch (1907) “uroczyć”, in “Dyalekty polskie Prus zachodnich”, in Materyały i Prace Komisyi Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie (in Polish), volume 3, Krakow: Akademia Umiejętności, page 393
Wikious
Boobota
Sagapedia